
KVM (Kernel-based Virtual Machine) jest rozwiązaniem wirtualizacji pełnej na sprzęcie x86 zawierającego wsparcie wirtualizacji (sprzętowe wspomaganie wirtualizacji Intel VT lub AMD-V CPU) . KVM opiera się na Qemu. Każda maszyna wirtualna posiada prywatny zwirtualizowanych sprzęt: kartę sieciową, dysk, kartę graficzną, itp. KVM jest podobne do XEN, ale KVM jest częścią Linux’a i wykorzystuje regularny Linux scheduleri i zarządzanie pamięcią.
[/well]
Wirtualne laboratorium – proces instalacji
Proces instalacji jest banalnie prosty, interfejs jest dostępny w wielu językach oraz instalator pyta o podstawowe rzeczy jak nazwa hosta, ustawienia sieci, czy język i lokalizację.
Ze względu na to, że ktoś, kto buduje własne laboratorium wirtualizacji serwerów przebrnie przez proces instalacji bez najmniejszych problemów, punkt ten zostanie pominięty w niniejszym artykule.
Wstępna konfiguracja
Po przebrnięciu przez proces instalacji, ukarze się naszym oczom konsola linuxowa, z bannerem powitalnym informującym o tym, że platformą proxmox zarządza się poprzez interfejs Web – stronę internetową.
Adres panelu administracyjnego to:
https://IP_PODANE_PODCZAS_INSTALACJI:8006/
Oczywiście domyślny port można zmienić.
Zmiana portu dostępu do panelu administracyjnego
Domyślnie proxmox używa portu 8006 i nie można tego zmienić z poziomu interfejsu administracyjnego. W przypadku, gdy wymagana jest zmiana portu należy dokonać zmiany w skrypcie uruchamiania pveproxy, usługi odpowiedzialnej za panel administracyjny.
Należy zwrócić uwagę, na to, że w przypadku aktualizacji, plik pveproxy może zostać nadpisany i czynności należy powtórzyć po dokonaniu każdego uaktualnienia platformy.
Czynności do zmiany portu panelu administracyjnego proxmox:
/usr/bin/pveproxy
:port => 8006,
keep_alive => 100
Wstępna konfiguracja Maszyn Wirtualnych oraz Fizycznych serwerów
Po poprawnej instalacji i wejściu na stronę zarządzania środowiskiem proxmox ukarze się interfejs ( dość dobrze zaprojektowany).
Dodawanie zasobów dyskowych do serwera
Dobrą praktyką na początek jest dodanie do serwera zewnętrznego zasobu sieciowego (NFS) w którym znajdować się będą obrazy płyt instalacyjnych oraz szablony maszyn wirtualnych.
Aby dodać zasoby dyskowe do serwera należy:
W rozwijanym drzewie po lewej stronie inrerfejsu wybrać „Datacenter”
Następnie w środkowej części interfejsu wybrać zakładkę „Przestrzeń”.
Pod zakładkami są przyciski pozwalające na dokonywanie akcji na poszczególnych zasobach.
Po wybraniu „dodaj” rozwinięte zostanie menu z opcjami różnych zasobów dyskowych.
Po wybraniu żądanej opcji pojawi się okno z podstawowymi parametrami konfiguracji zasobu.
Informacja: Należy zwrócić uwagę na pole „Węzły”, określające do których fizycznych serwerów chcemy dodać dany zasób sieciowy oraz na pole „zawartość”, mówiące jakie dane będą dostępne w tym zasobie.
Dodanie maszyn wirtualnych do serwera
W celu dodania maszyny wirtualnej należy w prawej górnej sekcji i przycisnąć przycisk „Utwórz VM”.
Wyświetlone zostanie okno do podstawowej konfiguracji nowej wirtualnej maszyny.
Należy postępować zgodnie z wyświetlanymi komunikatami.
CDN.